Geen zon, zee en strand dit keer, maar bergen. We gaan naar Saalbach-Hinterglemm in Oostenrijk met de jongens. Samen zijn we eerder in de Alpen geweest, in Lermoos, Nauders en Saas Grund. We gaan voor het eerst in heel lange tijd in het hoogseizoen, en zonder familie. Spannend, maar we hebben er wel heel veel zin in.
Op vrijdag 4 juli, na de zwemles en na het eten, pakken we de auto in en gaan we rond 20:00 uur op pad. We rijden zo’n 3 uur en zijn dan in de buurt van Bonn. Hier overnachten we in Hotel am Markt, Bad Honnef. Onze kamer is heel ruim en we slapen prima. De volgende morgen zijn we op tijd wakker voor het ontbijt. Helaas blijkt dat niet om 7:00 uur te zijn zoals gisteren verteld, maar om 8:00 uur. Het ontbijt is wel prima! Tegen 8:00 uur kunnen we ontbijten en rond 9:00 uur zijn we weer op pad. We doen rustig aan maar rijden de hele dag, en komen zonder noemenswaardig oponthoud rond 18:30 uur aan bij Hotel Die Sonne In Saalbach. We schuiven direct aan voor het diner. Daarna nog een beetje uitpakken en even douchen en dan lekker slapen.
We hebben heerlijk geslapen. De zon schijnt en we gaan na het ontbijt op pad. We nemen de Schattberg X-press omhoog. Voor het eerst in de kabelbaan, en als boven ook een mooie speeltuin blijkt te zijn, zijn de jongens helemaal tevreden. Na een tijdje spelen, besluiten we van naar beneden te wandelen naar het Mittelstation. Het pad is soms erg steil, en op een gegeven moment ook afgesloten zodat we een alternatief pad moeten nemen. Dit blijkt het, drukgebruikte, mountainbikepad te zijn. Niet echt een goede eerst wandeling dus. Rond 13:00 uur zijn we weer in het hotel, net op tijd voor de lunch, en de rest van de dag vertoeven we in het zwembad en de speeltuin. ’s Avonds krijgen we weer een heerlijk diner voorgeschoteld.
Na weer een heerlijke nacht en prima ontbijt, en terwijl het zonnetje weer lekker schijnt, gaan wij naar Saalbach en daar met de Kohlmaisgipfelbahn omhoog. Hier start de Montelino’s Erlebnisweg, een 3 kilometer lange wandeltocht speciaal voor kinderen met activiteiten, opdrachten en puzzels. De wandeling duurt veel langer dan aangegeven en we kunnen dus niet in het hotel lunchen. Op zich geen probleem want er zijn aan het einde van de tocht berghutten waar je ook kan eten en drinken. Helaas kan je er alleen contant betalen, en dat betekent dat ik even “beneden” geld moet gaan pinnen. Gelukkig is het kabelbaanstation vlakbij en kunnen de kids zich vermaken in de speeltuin bij de berghut. Terug in het hotel genieten we nog even van het mooie weer in de tuin annex speeltuin. Het avondeten wordt wat chaotisch omdat de jongens heel moe zijn en eigenlijk niets willen. Maar toch… weer een geslaagde dag!
We zijn vroeg, te vroeg, wakker. Het weerbericht voor vandaag en de komende dagen is belabberd. De dag begint dus lekker. Maar, als we klaar zijn, ziet het er best aardig uit buiten. We pakken de auto en gaan naar Zell am See, op zo’n 20 min. rijden. Daar lopen een rondje door het centrum en varen we in een bootje op het meer. In het zonnetje! Aan het einde van de ochtend rijden we terug naar het hotel. Na de lunch doen Mandy en Daniël een dutje en ga ik met Lucas biljarten en zwemmen. Ondertussen begint het buiten serieus te hozen. Later in de middag spelen de kids in de miniclub en bladeren wij wat door de informatieboeken van het hotel.
Op woensdag is het weer nog steeds niet best. De jongens zijn moe en we besluiten bij het hotel te blijven. We zwemmen uitgebreid, doen diverse spelletjes en Lucas is druk in de weer met z’n elastiekjes. Ook op donderdag zijn de weersvoorspellingen erg slecht maar ’s ochtends lijkt het redelijk. We gaan dus toch maar op pad. We rijden naar het Tallschluss. Hier is van alles te doen. Vanaf het parkeerterrein nemen we de “trein” naar het terrein zelf en daar lopen we het boomtoppenpad. Dit is een “pad” van trappen en bruggen aangelegd hoog in de bomen. Om er te komen steken we via een lange en erg hoge hangbrug het dal over. Leuk! Na het boomtoppenpad spelen we nog even in de waterspeeltuin Wasserteufel maar omdat het niet echt warm is, blijven we hier niet lang. ’s Middags in het hotel doet Daniël een tukje en gaan Lucas en ik weer zwemmen. Later spelen we nog wat spelletjes en buiten is het noodweer.
Als we vrijdags wakker worden is het weer een beetje opgeknapt, hoewel nog niet echt goed. We gaan na het ontbijt naar de Liechtensteinklamm: een lange, smalle en diepe kloof waar een wandelpad in is aangelegd. Het is erg mooi en we blijven er mooi droog. We lunchen in het restaurantje bij het begin van de kloof en rijden daarna terug. We zijn om 15:00 uur terug in het hotel en zwemmen en spelen nog wat. ’s Avonds is het filmavond in de miniclub maar de meeste kinderen willen gewoon spelen.
Ook zaterdag begint weer bewolkt en met regen, maar de verwachtingen zijn dat het droog wordt. We stappen daarom in de auto op weg naar de Grossglockner Hochalpenstrasse. Het is vrijwel droog maar wel zwaar bewolkt zodat we soms maar een paar meter vooruit kunnen kijken, maar soms ook plotseling een blik kunnen werpen op de indrukwekkende toppen om ons heen. De weg kronkelt tot wel 2500 meter hoogte met talloze bochten, mooie uitzichtpunten (als er uitzicht is) en diverse informatieve stops. Natuurlijk gooien we ook sneeuwballen. We eindigen uiteindelijk bij de Pasterzengletscher. Hier lunchen we en daarna rijden we dezelfde weg terug. Rond 16:00 uur zijn we weer bij het hotel en ondertussen schijnt het zonnetje lekker en dus kunnen we nog even in de speeltuin van het hotel spelen. De eerste week zit er alweer op.
Hoewel het bewolkt is als we wakker worden, zijn de voorspellingen voor vandaag eindelijk weer goed. We maken ons dan ook op voor een wandeling! Vandaag gaan we in Hinterglemm met de Reiterkogelbahn omhoog. Hier start het avontuur van Berg Kodok; een leuke wandeltocht voor de kinderen met opdrachten en spelen onderweg, vergelijkbaar met Montelino’s Erlebnisweg. Daniël zit in de rugdrager die we in het hotel hebben geleend, en vindt het fantastisch! Hij wil er niet meer uit. In het begin spettert het een beetje maar al snel wordt het lekker weer en zoeken we schatten en dieren in het bos. De tocht eindigt bij een soort waterkanon waarmee een bord moet worden omgeschoten in een meertje. Erg leuk! We lunchen in het hotel en blijven de rest van de dag in en rond het hotel.
Helaas is het maandag weer bewolkt en grijs en het spettert van tijd tot tijd. We gaan naar Saalbach voor een potje minigolf en blijven verder in en rond het hotel. Op dinsdag gaat Lucas met Kitty van de miniclub op pad. Ze gaan naar Saalbach om minigolf te spelen en hoewel we dat gisteren hebben gedaan, gaat Lucas graag mee. In de loop van de ochtend klaart het weer op, en als Lucas weer terug is, en we hebben geluncht, gaan we naar de dierentuin en speeltuin Ferleiten. We lopen zo’n anderhalf uur rond in de dierentuin waarbij de jongens diverse herten en geiten mogen voeren, en daarna spelen we nog zo’n anderhalf uur in de speeltuin. We varen in een bootje, takelen met een echte hijskraan en springen op de springkussens. Par na 18:00 uur zijn we terug maar het was zeker een geslaagde middag! ’s Avonds na het eten, treedt Peter Wille op in het hotel en we blijven een half uurtje luisteren. Dan is het echt tijd om naar bed te gaan.
Als we woensdag wakker worden schijnt de zon weer, het belooft een mooie dag te worden. We nemen nogmaals de Kohlmaisgipfelbahn vanuit Saalbach en lopen via een mooi maar niet al te lang pad vanaf het bergstation naar het Mittelstation. Vlakbij dit Mittelstation lunchen we bij de berghut Ederalm. En daarna spelen we een groot deel van de middag bij de Montelino’s Wasserspielplatz, een waterspeelplaats met pompen, stuwen, dammen en duikers. Lekker met water spelen dus!
Nog twee dagen, en gelukkig is het mooi weer. Vandaag gaat de miniclub naar Talschluss. Lucas gaat mee, maar omdat Daniël ook graag mee wil, gaat Mandy ook mee. Ik laat me vlak voor het parkeerterrein afzetten en heb een mooie route uitgezocht om naar de anderen toe te wandelen: de Talschluss Höhenweg. Ik heb wat moeite om het begin te vinden, omdat diverse kaarten en beschrijvingen elkaar tegenspreken maar uiteindelijk lukt het natuurlijk en ga ik op pad. In ca. 2 uur ben ik bij de berghut Forsthofalm waar ik een hapje en drankje neem en daarna loop in een uurtje via de Saalalm naar de waterspeeltuin waar Lucas in het ijskoude water staat en Daniël ernaast zit met Mandy en Kitty. Niet veel later nemen we het treintje terug naar het parkeerterrein waar we worden opgehaald door een busje van het hotel. Dat was weer een mooie dag. Nog een te gaan.
En die laatste dag gaan we naar ’s ochtends nog een keer met de Schattberg X-press omhoog om te spelen in de speeltuin. We spelen anderhalf uur en gaan we terug naar het hotel waar we op tijd lunchen. Daarna pakken we de zwemspullen en gaan we naar het Kaptain Hook zwembad. We zwemmen bijna de hele middag en sluiten af met een ijsje. Terug in het hotel spelen we nog even in de speeltuin en daarna is het tijd voor het laatste diner. ’s Avonds pakken we de koffers in en gaan we op tijd slapen. De volgende dag is het stralend weer, maar we moeten weer naar huis. We rijden in één dag terug; het verkeer zit mee, we hebben geen oponthoud en omdat het bijna 40 graden is, is het niet eens lekker om een tijdje uit de auto te gaan. Kortom, aan het begin van de avond zijn we weer thuis. Het waren 2 mooie weken, maar het is ook wel weer fijn om thuis te zijn…
