Half september gaan we voor twee weken naar Andalusië in Zuid-Spanje. De eerste week verblijven we in de bergen van de Sierra Nevada en de tweede week op het strand van de Costa del Sol.
Sierra Nevada
Maandag 17 september gaan we vlak na de lunch richting Schiphol. We hebben IPB-tickets voor de vlucht van 16:20 uur naar Malaga. Even is het spannend of we wel mee kunnen, maar gelukkig gaat dat goed. Wel hebben we een uur vertraging waardoor we niet rond 19:00 uur maar pas rond 20:00 uur aankomen. Even de auto ophalen zit ook wat tegen: we staan zeker een uur in de rij bij de autoverhuur. Handig zo’n gereserveerde auto. Ook de stoeltjes voor de kinderen gaan niet vanzelf maar rond 22:00 uur, 2 uur later dan gepland, kunnen we eindelijk aan onze rit van nog eens 2 uur beginnen. Rond middernacht komen we aan bij Camping Las Lomas in Güéjar-Sierra in de Sierra Nevada. We hebben gebeld dat we later zijn en de receptie is nog open. Als we de sleutel hebben en de camping willen oprijden, spuugt Lucas de halve auto onder en even later, als Lucas onder de douche staat, doet Daniël het nog even dunnetjes over. Al met al liggen we rond 2:00 uur in bed. Niet een ideaal begin van onze vakantie, maar we zijn er. Morgen zien we wel weer verder.
Dinsdag de 18de blijven we vooral op en rond de camping. Beetje bijkomen van de heenreis en wat boodschapjes doen. Spelen in de speeltuin en op tijd slapen. De volgende dag, woensdag 19 september, maken we een wandeling in de bergen net ten oosten van Güéjar-Sierra. Eerst kronkelen we een uurtje met de auto tot de weg eindigt bij Vegueta del Caracol; iets wat op een horecagelegenheid lijkt maar helemaal dicht is. Lucas loopt een heel eind zelf en Daniël zit in de rugdrager. En hoewel we natuurlijk niet echt ver komen, is het toch een mooie wandeling en lekker om weer even buiten bezig te zijn bij overigens schitterend weer. ’s Middags gaan we nog even zwemmen in het zwembad.
Op donderdag (20 september) staan we vroeg op en rijden we naar Granada; we gaan naar het Alhambra. Het Alhambra is schitterend maar niet echt kinderwagenvriendelijk. Dat betekent heel wat sjouwen, maar het is de moeite waard. Na een paar uur moeten we het Alhambra weer uit. We eten een broodje en doen nog een boodschap op de terugreis. ’s Avonds gaan we echt heerlijk eten in Güéjar-Sierra.
Op vrijdag de 21ste september ga ik alleen wandelen. Doel is de Mulhacen, de hoogste berg van het Spaanse vasteland en vrij eenvoudig te beklimmen. Ik rijd naar de plaats Pradollano, een hooggelegen skidorp, en de erboven gelegen hut Albergue Universitario Van daaruit neem ik een busje naar zo’n 3000 m hoogte. Helaas gaat het eerste busje pas om 11:00 uur en omdat het dan nog 3 a 4 uur lopen is naar Mulhacen en ook weer terug kan ik niet op tijd terug kan zijn. Als alternatief beklim ik Pico Veleta, ook een hoge top maar minder ver. De beklimming is een eitje en ik geniet boven een tijdje van het uitzicht, het zonnetje en het boek dat ik niet voor niets heb meegesjouwd. Ik loop naar beneden en neem niet het busje terug naar Sierra Nevada maar loop nog 2 uurtjes extra. Tegen etenstijd ben ik weer terug op de camping.
De volgende dag, zaterdag 22 september, gaan we naar Monachil om met z’n allen een wandeling te maken. We lopen een stukje richting Los Cahorros; een wandeling door een nauwe kloof. Het kost de nodige moeite om Lucas te motiveren om echt te lopen maar uiteindelijk lukt het en maken we een mooie wandeling. Helaas zijn we de camera vergeten, dus geen foto’s.
Zondag 23 september is de laatste dag in Güéjar-Sierra. We rijden een rondje in de omgeving waarbij we ook even kijken in het skidorp Pradollano. Boven aangekomen blijkt er een erg harde en koude wind te staan. ’s Middags gaan we nog even zwemmen en daarna ruimen we vast wat op zodat we de volgende dag op tijd kunnen vertrekken
Costa del Sol
Op maandag 24 september pakken we de spullen in de auto en nemen we afscheid van de Sierra Nevada. Via Granada rijden we naar het westen over de A92. Na een uurtje slaan we af naar het zuiden via de A92M. Maar in plaats van door te rijden naar het zuiden, slaan we even later af naar het noorden richting Antequera. In Antequera is een feestje aan de gang waardoor we meerdere rondjes door het stadje moeten rijden voordat we er doorheen zijn. Antequera is namelijk niet onze bestemming maar we zijn op weg naar El Torcal. Dit is een niet al te groot maar wel schitterend natuurgebied met prachtige geërodeerde kalksteenformaties. Omdat we rond lunchtijd aankomen, eten we eerst wat en kijken we vervolgens wat rond.
Daarna stappen we weer in de auto voor een uurtje kronkelen richting Malaga en vervolgens nog ruim een uur over de A7 langs de kust richting Estepona. We komen door bekende badplaatsen als Marbella en Torrmolinos en zijn bij dat we daar niet zitten! Rond 17:00 uur zijn we in ons hotel H10 Estepona Palace. Snel uitladen en nog even zwemmen! Daarna lekker eten en dan naar bed.
Als we dinsdag wakker worden na best een goede nacht, is het, net al gisteren, mooi weer. We ontbijten uitgebreid en pakken de zwem- en strandspullen. We gaan naar het strand en maken een zandkasteel, nemen een duikje in zee en in het zwembad, genieten van de zon en van de all-incusive faciliteiten. De dag vliegt voorbij.
Helaas is het weer woensdag heel anders: het is zwaarbewolkt en regent zo nu en dan, en de vooruitzichten voor de komende dagen zijn ook niet best! Geen strandweer dus, maar omdat we ook geen zin hebben om de hele dag in het hotel rond te hangen gaan we er op uit. We gaan naar Ronda, een stadje op een uurtje rijden naar het noorden. Het uitzicht onderweg, met de donkere wolken, is mooi. In Ronda parkeren we in een wat vage garage en wandelen we naar het centrum. Ronda is bekend door de diepe kloof die dwars door de stad loopt en waarover een heel hoge en oude brug ligt. Het is inderdaad indrukwekkend! Vervolgens lopen we nog wat verder door het stadje en als het begint te regenen duiken we een restaurantje in om de lunchen. Na de lunch regent het helaas nog steeds en het ziet er niet naar uit dat het snel droog zal worden. Regenkap op de kinderwagen, regenjassen aan en lopen maar. Na zo’n 45 minuten zijn we bij de auto en ook aardig nat geworden. Ondanks het weer was het best een mooie dag.
Ook donderdag (27 september) is het bewolkt en nat buiten. Na lang twijfelen besluiten we om toch maar op pad te gaan. We gaan naar de dierentuin op een kwartiertje rijden. Leuk aan deze dierentuin is dat je 2 stukken met een safaribus kan maken waarbij je (een beetje) tussen de dieren doorrijdt. Min of meer aan het einde van de tweede trip is een stop waar je kunt eten en drinken, maar waar je ook te voet verder kunt over een aantal touwbruggen. Dat doen we! Helaas blijkt dat we er niet met de kinderwagen overheen kunnen als we al een flink stuk hebben gelopen (hadden ze wel even eerder kunnen zeggen!) en begint het ook nog stevig te regenen. Toch gaan we door, en vanaf de bruggen kun je mooi uitkijken over de verschillende dieren. We zijn laat, maar nog net op tijd voor de lunch in het hotel en daarna gaat Daniël slapen. ’s Middags doen we niet veel meer.
Vrijdag zou het weer beter weer worden, maar als we wakker worden, ziet het er toch niet naar uit. We gaan dus maar weer op pad en dit keer naar Gibraltar. Een uur rijden later zijn we er. Althans in La Linea de la Conceptión, de Spaanse plaats die grenst aan Gibraltar. Met de auto Gibraltar ingaan lijkt onbegonnen werk, dus parkeren we in Spanje en lopen we naar Groot Brittannië. Na de grenscontrole steken we de landingsbaan over van het vliegveld (ja echt!) en even later worden we overgehaald om met een tourtje mee te gaan. En dat is een goede zet, want we zien alle mooie plekjes, ook waar je alleen niet zomaar kan komen. We staan op de top van de rots en zien natuurlijk de apen en we komen in diverse grotten en tunnels. Erg leuk! De tour stopt in het centrum op Main Street. Als het (alweer) begint te regenen duiken we een restaurantje in voor de lunch. Na de lunch regent het nog steeds, maar we gaan toch maar op weg naar de douane en de auto. De regen gaat over in een enorme hoosbui maar dapper stappen we verder. Het is wel een uur lopen en we zijn nat tot op ons ondergoed en sokken maar uiteindelijk komen we toch weer bij de auto. Dagen later zijn onze schoenen nog nat!
Op zaterdag 29 september wordt het weer langzaam wat beter. Nog niet echt strandweer maar ook niet echt slecht. We blijven in en rond het hotel; we lopen een rondje, nemen een duik in het zwembad en doen het lekker rustig aan. En op zondag is de zon weer echt terug. Op onze laatste dag, maken we er goed gebruik van en zitten we al vroeg op het strand, afgewisseld met het zwembad. Heerlijk nog een dagje genieten van het mooie weer. ’s Avonds pakken we de koffers in en maandag staan we vroeg op om naar het vliegveld te gaan. Tijdens de rit van Estepona naar Malaga komt de zon op – het lijkt weer een mooie dag te worden. Zonder problemen vinden we het vliegveld, waar we de auto moeten inleveren en in tegenstelling tot het ophalen ervan, gaat het inleveren razendsnel. Er zijn genoeg plekken vrij in het vliegtuig dus we kunnen gewoon mee en komen aan het einde van de middag weer in Nieuw-Vennep aan. De vakantie zit er weer op. Ondanks het slechte weer de laatste week, was het een heerlijke vakantie in prima accommodaties en een mooie omgeving! De combinatie bergen en strand in Spanje bevalt goed, want het jaar erna doen we dit nog een keer.
