Noord-Hollandpad

We wandelen weer. Samen! Op Texel, waar we vorig jaar waren, start het Noord-Hollandpad. Een mooie route vanaf het puntje van Texel tot Huizen, 270 km in totaal. En wij gaan dat varkentje even wassen. Zin in!

Etappe 1: De Cocksdorp – De Waal (25 maart 2017)

Oma komt de jongens op vrijdag halen en ik rijd naar Schiphol om Mandy op te halen. Vervolgens rijden we naar Den Helder waar we de boot van 17:30 halen. Niet veel later rijden we Texel op en nop weg naar Inn de knip. Hier aten we vorig jaar ook een keer en toen hebben de jongens eindeloos met de jukebox gespeeld. Na het eten rijden we naar ons hotel. Na een goede nachtrust en lekker ontbijt brengt de Texelhopper ons naar het startpunt van de eerste etappe net ten noorden van De Cocksdorp.

Het is schitterende weer, hoewel de wind wel nog fris aanvoelt. We klimmen over een hekje en lopen de Eierlandse Zeedijk op. Deze dijk volgen we ruim 2 km. met links de zee en rechts Texel. Net voorbij de Cocksdorp verlaten we de dijk en lopen we het zeer recent aangelegde natuurreservaat Dorpszicht in. Een vlak landschap met vooral gras en water en heel veel ganzen en andere vogels. We kronkelen een kilometer of wat door dit gebied en komen via een verharde weg bij het Eierlands Kanaal dat we met een touwtrekpont oversteken. Daarna klauteren we weer omhoog een dijk op, dit keer de Binnendijk Eierlandse polder. Deze dijk volgen we zeker 5 kilometer. Ondertussen is het tijd om wat te eten, maar een bankje komen we niet tegen. Zittend op een trog eten we een broodje en lopen daarna snel weer verder.

Niet ver voor De Waal verlaten we de dijk en steken we de weg Ruigendijk over. Onderaan die dijk gaan we even in het zonnetje zitten en Mandy zelfs liggen, om nog een broodje te eten. Daarna steken we weer een hekje over en lopen we het natuurreservaat Waalenburg in. Ook hier gras en water en heel veel vogels. En, een bankje! Hoewel we net hebben gerust en gegeten, ploffen we toch maar even neer, omdat vooral Mandy merkt dat we (ze) lang niet hebben gewandeld. Een stukje verderop verlaten we het natuurreservaat en via de verharde weg komen we uiteindelijk in De Waal en tegen 15:00 uur bij ons hotel.

We nemen een koel drankje en een warme douche. Daarna rijden we een via een ommetje naar Strandpaal 9 voor nog een drankje en aan hapje. Lekker op het terras. Daarna rijden we naar Kaap Noord om te eten. We krijgen een plekje aan de bar omdat het restaurant vol zit, maar kunnen even later toch aan een tafeltje eten. Heerlijk en gezellig. We rijden terug naar het hotel en zien het Nederlands elftal afgaan tegen Bulgarije en gaan dan lekker slapen.

Etappe 2: De Waal – Den Helder (26 maart 2017)

Met enige moeite komen we ons bed uit en gaan we lekker ontbijten. Daarna pakken we de spullen in en checken we uit. Goed 9:00 uur gaan we aan de wandel. We lopen het dorp uit en vervolgens een heel eind over of langs de weg tussen akkers en weilanden door. Aan onze rechterkant zien we De Hoge Berg. Een stukje verder gaan we een hekje door naar natuurreservaat Apotheek. We lopen over een smal paadje tussen een sloot en een schrikdraad en kronkelen tussen de weilanden door. Ergens lopen we fout want we komen niet terug op de weg maar lopen een erg mooi pad langs een mooi stukje natuur. De eigenlijke route gaat aan de andere kant langs dit gebied blijkt later, maar het zou zomaar kunnen dat onze route mooier was. Uiteindelijk komen net net zuiden van Oudeschild bij een oud Fort Lunette, een hulpfort bij fort De Schans uit en gaan we via een trap de waddendijk op.

Niet veel later verlaten we dijk weer en lopen we richting het fort zelf, De Schans. Hier staat zowaar een bankje waar we even lekker kunnen uitrusten en een broodje kunnen eten. Daarna lopen we via een fietspad naar de volgende dijk, De Texelerdijk. Deze dijk volgen we een kleine 2 km. Daarna lopen we een stukje over een fiets pad langs een drukke weg en dan slaan we af naar een rustige weg. Bij de Havensluiskom beklimmen we de volgende dijk maar dit keer verlaten we de dijk bijna direct weer. We volgen weer een drukke weg en via wat kronkels komen we uiteindelijk bij de Mokbaai uit. We lopen over de zeedijk langs de Mokbaai tot we bij het parkeerterrein van de veerboot aankomen. Hier wachten we een tijdje op de bus die ons terugbrengt naar het hotel. Het hotel is gesloten dus we kunnen niet even wat drinken en besluiten om dan maar in de auto te stappen. Met de boot van 15:30 varen we terug naar Den Helder en vervolgens rijden we, met heel wat oponthoud door werkzaamheden aan de Wijkertunnel terug naar huis waar oma en jongens al op ons wachten. Een heel geslaagd weekend, dat smaakt naar meer.

Etappe 3: Den Helder – Julianadorp (22 februari 2019)

Vrijdag 22 februari breng ik de kids naar opa en oma en haal ik Mandy op Schiphol op. We gaan weer wandelen! We rijden naar Julianadorp waar we om ongeveer 13:30 uur aankomen. Snel de wandelschoenen aan en in de bus naar Den Helder. Tegen 14:00 uur wandelen we weg bij het station in Den Helder. We lopen langs het spoort naar het zuiden en even later door en over de stelling van Den Helder, het Fort Driksz Admiraal en een asielzoekercentrum. Dan weer langs het spoor naar station Den Helder zuid. Het pad draait naar het oosten, langs een ander asielzoekercentrum, door een industrieterrein en langs een woonwijk en na anderhalf uur lopen we eindelijk het bebouwde gebied uit. Via natuurgebied Mariendal lopen we de polder in. Het pad voert langs een kanoroute tussen bollenvelden en weilanden door naar het zuiden. Ruim een uur lopen we over diverse paden totdat we bij een bungalowpark aan de noordrand van Julianadorp aankomen. Dwars over het park lopen we naar het dorp zelf. We besluiten om niet de officiële route te nemen maar naar het centrum te gaan om wat te eten. Ergens missen we een bruggetje en omdat we dan wat uit de route zijn, halen we eerst de auto op en rijden dan alsnog naar het centrum. We belanden bij restaurant eFFe in ’t dorp en eten daar een lekker hapje. Rond 19:30 rijden we vervolgens naar onze bed en breakfast waar Elisa ons al opwacht. We kletsen even maar gaan snel naar onze kamer om te douchen en dan lekker te slapen.

Etappe 4: Julianadorp – Wieringerwaard (23 februari 2019)

Na een redelijke nachtrust en een lekker stevig ontbijt, strikken we rond 10:00 uur de veters en gaan we op pad. We lopen de woonwijk uit en vervolgens door Noorderhaven, een soort instelling in een bebost gebied maar wat het precies is… Na zo’n anderhalf uur lopen gaan we onder de N9 door en steken we met een pontje het Noordhollandsch Kanaal over. We lopen vervolgens met een paar bochten over de weg en dwars door de bollenvelden naar het zuidoosten tot we rond 13:00 uur bij Oudesluis aankomen. Lunchtijd, maar helaas blijkt de lokale kroeg gesloten. We lopen verder en slaan linksaf de Noordijk op. Een lange lange tocht over de dijk volgt waarbij we bij iedere stap erop moeten letten de voeten goed neer te zetten en niet in de schapenpoep te stappen. Elke paar honderd meter moeten we bovendien over een hekje klimmen. Het valt ons zwaar. Om 14:30 uur komen we aan in Wieringerwaard en ook hier blijkt we niet te kunnen eten. Er zit niets anders op dan de laatste krentenbol op te eten en te wachten op de bus. Lekker in het zonnetje, dat dan weer wel. Tegen 15:00 uur komt de bus waarmee we naar Anna Paulowna rijden. Daar missen we net de trein en dus moeten we weer wachten. Rond 15:30 uur komen we aan in Den Helder. Hier eten we een frietje en dan nemen we de bus naar Julianadorp. We frissen ons op, lezen eens stukje in het zonnetje en gaan dan naar kookerij Brammetje waar we heerlijk eten. Om 20:30 uur liggen we in bed. Best vermoeiden zo’n dag buiten wandelen.


Etappe 5: Wieringerwaard – Kolhorn (24 februari 2019)

Na het ontbijt nemen we afscheid van Elisa en rijden we naar Kolhorn waar we rond 10:00 uur aankomen. Op dat moment komt onze taxi ook aan. Dat was nog best een uitdaging, want er rijden op zondag geen bussen en diverse taxibedrijven rijden ook niet, of niet meer, of niet op zondag. Gelukkig vond Elisa gisteravond een bedrijf dat ons wel van Kolhorn naar Wieringerwaard wil transporteren. Met 10 minuutjes zijn we daar dan ook, en gaan we op pad. We lopen een korte etappe, maar wel grotendeels over een dijk. Dus weer goed op de enkels passen en op de schapenpoep. We vorderen langzaam maar gestaag en komen rond 12:30 uur in Kolhorn aan. hier ploffen we neer de Egelantier waar we in de zon en uit de wind echt heerlijk zitten, wat drinken en een broodje eten. Daarna is het tijd om weer naar huis te gaan. We rijden naar Amstelveen waar we de mannen weer ophalen en rijden dan door naar huis. De mannen hebben het erg naar hun zin gehad bij opa en oma en wij hebben heerlijk gewandeld!